به نقل از «تسنیم»

سائیدگی لگن و مفصل ران چیست

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۶۸۳۳۴

ساییدگی مفصل ران، که به آن آرتروز مفصل ران نیز گفته می‌شود، یکی از رایج‌ترین شکل‌های آرتروز است و به تدریج باعث تخریب غضروف مفصلی می‌شود. - اخبار بازار -

این وضعیت معمولاً به خاطر فرسودگی طبیعی غضروف‌های مفصلی در طول زمان رخ می‌دهد و شایع‌ترین علت آن افزایش سن است.

در مراحل اولیه، ساییدگی مفصل ران ممکن است با درد و خشکی خفیف همراه باشد، اما با گذشت زمان، این علائم می‌توانند تشدید شده و محدودیت حرکتی را ایجاد کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درمان ساییدگی مفصل ران معمولاً شامل مدیریت درد، بهبود عملکرد و کاهش پیشرفت بیماری است. در این زمینه، انتخاب‌های درمانی متفاوتی وجود دارد، از درمان‌های غیرجراحی گرفته تا جراحی‌های ترمیمی یا تعویض مفصل در موارد پیشرفته‌تر.

علل ساییدگی مفصل ران چیست

ساییدگی مفصل ران، که به آرتروز نیز معروف است ناشی از فرآیندهای مختلفی است و علل متفاوتی دارد. مهمترین علل این ساییدگی عبارتند از

فرسودگیطبیعیوضرباتمکرر: مفاصل بدن به طور مداوم در معرض ضربه و فشار قرار دارند. در طول زندگی، بدن تا حدی می‌تواند این آسیب‌ها را ترمیم کند. اما گاهی اوقات، شدت آسیب‌ها بیشتر از قدرت ترمیم بدن است یا قدرت ترمیم بدن کاهش می‌یابد، که در نتیجه به تدریج غضروف مفصلی آسیب می‌بیند و این امر منجر به آرتروز می‌شود.

دررفتگیودیسپلازیمفصلران: در مواردی که مفصل ران از بدو تولد شکل صحیحی نداشته باشد، مانند موارد دررفتگی مادرزادی مفصل لگن و ران ، فشار و نیروهای بیشتری به مفصل وارد می‌شود که می‌تواند به آرتروز منجر شود.

سیاهشدنسراستخوانران: این حالت، که معمولاً ناشی از  توقف جریان خون به سر استخوان ران  است، می‌تواند به تغییر شکل سر استخوان و در نهایت به ساییدگی و آرتروز منجر شود.

شکستگی‌هایمفصلران: شکستگی‌ها می‌توانند باعث تغییر شکل استخوان‌ها شوند و این تغییرات ممکن است به آرتروز منتهی شوند.

 

علائم ساییدگی مفصل ران

آرتروز مفصل ران، که به عنوان ساییدگی مفصل نیز شناخته می‌شود، با مجموعه‌ای از علائم همراه است که به تدریج با پیشرفت بیماری تشدید می‌شوند. مهمترین علائم سائیدگی مفصل ران عبارتند از

درد: درد در مفصل ران یکی از اصلی‌ترین علائم آرتروز است. این درد به تدریج شروع شده و با گذشت زمان و انجام فعالیت‌های بدنی بدتر می‌شود. در ابتدا، درد ممکن است تنها در هنگام فعالیت‌های بدنی احساس شود، اما با پیشرفت بیماری، ممکن است حتی در حالت استراحت نیز ادامه داشته باشد.

خشکیومحدودیتحرکتی: خشکی مفصل، به ویژه در صبح‌ها، یکی دیگر از نشانه‌های رایج آرتروز است. این خشکی معمولاً پس از نیم ساعت فعالیت کاهش می‌یابد.

صداهایغیرعادی: در برخی موارد، آرتروز می‌تواند باعث تولید صداهای غیرعادی در مفصل شود

ضعفعضلانی: به دلیل درد و تأثیر آن بر حرکت، عضلات پا ممکن است ضعیف شوند.

لنگشوبدراهرفتن: در اثر ساییدگی مفاصل، بیماران ممکن است دچار لنگش شوند و راه رفتن برای آنها دشوار شود.

درمان ساییدگی مفصل ران چیست

درمان آرتروز یا سائیدگی مفصل ران شامل روش‌های مختلفی است که هدف اصلی آن‌ها کاهش درد و بهبود تحرک است. این درمان‌ها می‌توانند شامل روش‌های غیرجراحی مانند مصرف دارو و یا روش های جراحی مانند تعویض مفصل لگن باشند. در اینجا، به بررسی این درمان‌ها می‌پردازیم:

درمان‌های غیرجراحی

کاهشفشار: بیماران باید از وارد آوردن فشار زیاد به مفصل ران خودداری کنند، مانند کم کردن فعالیت‌هایی مانند بلند کردن اجسام سنگین یا راه رفتن روی سطوح شیب‌دار

مدیریتوزن: کاهش وزن در صورت اضافه‌وزن یا چاقی توصیه می‌شود، چرا که وزن اضافی فشار بر مفاصل را افزایش می‌دهد و باعث تشدید آرتروز می‌شود

دارودرمانی: استفاده از داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن در کاهش درد و التهاب مؤثر است

تزریقداروهایاستروئیدی: تزریق استروئید به مفصل لگن می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند، اما این تاثیر موقتی است و استفاده طولانی‌مدت می‌تواند عوارض داشته باشد

ورزشوفیزیوتراپی: ورزش‌های سبک مانند شنا، دوچرخه‌سواری، تای‌چی، یوگا و پیاده‌روی برای تقویت عضلات ران و بهبود حرکت مفصل مفید هستند

انجامحرکاتکششی: حرکات کششی منظم مانند خم شدن به جلو و کشش زانو به تسکین درد کمک می‌کنند و دامنه حرکتی را افزایش می‌دهند

درمان‌های جراحی

در موارد شدیدتر، که درمان‌های غیرجراحی تاثیر کافی ندارند از درمان های جراحی استفاده میشود که رایج ترین آنها عبارتند از

استئوتومیلگن: استئوتومی یک روش جراحی برای درمان آرتروز یا ساییدگی مفصل ران است که در موارد خاص به کار برده می‌شود. این روش شامل برش و تغییر شکل استخوان‌های مجاور مفصل آسیب دیده است.

هدف اصلی استئوتومی، تغییر توزیع نیرو و فشار در مفصل است تا از بخش‌های آسیب دیده کاسته و به بخش‌های سالم‌تر انتقال یابد. این روش می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل کمک کند. استئوتومی معمولاً برای بیماران جوان‌تر با ساییدگی محدود توصیه می‌شود.

 

تعویضمفصلران (آرتروپلاستی): در مواردی که آرتروز شدید است و تمام غضروف مفصل را درگیر کرده، مفصل مصنوعی جایگزین مفصل آسیب‌دیده می‌شود. این جراحی شامل تعویض هم استابولوم و هم سر استخوان ران می‌باشد.

تعویض مفصل لگن و ران یک روش جراحی  پیشرفته است که برای درمان آرتروز شدید یا ساییدگی مفصل ران انجام می‌شود. این عمل جراحی شامل برداشتن بخش‌های آسیب دیده از مفصل ران و جایگزینی آن‌ها با اجزای مصنوعی است. اجزای اصلی در تعویض مفصل ران عبارتند از کاسه مفصلی و سر استخوان ران، که هر دو با مواد بیولوژیکی سازگار با بدن مانند تیتانیوم، کروم، کبالت یا سرامیک ساخته می‌شوند.

این روش برای بیمارانی که دچار درد شدید و محدودیت حرکتی در اثر آرتروز هستند و درمان‌های غیرجراحی مانند دارو یا فیزیوتراپی موثر نبوده، توصیه می‌شود. تعویض مفصل ران می‌تواند به تسکین درد، بهبود حرکت و کیفیت زندگی کمک کند. پس از جراحی، دوره نقاهت و توانبخشی حیاتی است تا بیمار بتواند به حرکت طبیعی بازگردد.

نتیجه گیری

ساییدگی مفصل ران، معروف به آرتروز مفصل ران، یکی از شایع‌ترین اختلالات مفصلی است که عمدتاً به دلیل فرسودگی غضروف‌های مفصلی رخ می‌دهد.

اگرچه درمان قطعی برای آرتروز مفصل ران وجود ندارد، اما استراتژی‌های مختلفی مانند تغییر سبک زندگی، ورزش‌های مخصوص، داروها و در موارد پیشرفته‌تر، جراحی می‌توانند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

"این مطلب تبلیغاتی است"

منبع: تسنیم

کلیدواژه: درمان های غیرجراحی آرتروز مفصل ران سر استخوان تعویض مفصل کاهش درد آسیب دیده درمان ها مفصل لگن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۶۸۳۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علائم فشار خون بالا

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، متخصص بیماری‌های قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانه‌هایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: مصرف ۲ و نیم لیوان چای سبز در روز و کاهش فشار خون

پرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره‌ سرخرگ‌ها ایجاد می‌شود. سرخرگ‌ها، رگ‌هایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن می‌رسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص می‌شود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره سرخرگ‌ها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز می‌شود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.

مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.

طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاه‌های فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد می‌توانند برای اندازه‌گیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازه‌گیری فشار به کمک دستگاه‌های ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه می‌شود از فشارسنج‌های بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.

وی درباره نحوه اندازه‌گیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان می‌دهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.

کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع

طاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمی‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگان‌های حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود

عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.

وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازه‌گیری کنند.

طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص می‌دهد، به راه‌های پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانه‌ای به مراکز درمانی و کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند، بسیج عمومی و راه‌اندازی کمپین‌های اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، می‌تواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.

فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شود

طاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفت‌های بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمی‌کنند، یا تصور می‌کنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع می‌کنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام می‌شود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون می‌تواند از گروه دیورتیک‌های تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.

طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید می‌شوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل می‌کنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف می‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیف‌های مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویت‌های تجویزی است که نمونه‌های داخلی آن هم تولید شده‌اند.

وی اظهار کرد: نشانه‌هایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانه‌هایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامت‌ها بود.

وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسب‌تر جایگزین شود.

انتهای پیام/

کد خبر: 1229265 برچسب‌ها دانستنی ها